Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Πλάτων περὶ Πατρίδος καὶ Ὅρκος ἐφήβων ὑπὸ Σόλωνος.


Λέγει ὁ Πλάτων περὶ Πατρίδος :

   Μητρὸς τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων 
τιμιώτερον ἡ πατρίς ἐστι καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον 
καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοὶς καὶ παρ' ἀνθρώποις 
τοῖς νοῦν ἔχουσι καὶ σέβεσθαι δεῖ μᾶλλον 
καὶ θωπαύειν πατρίδα χαλεπαίνουσαν ἢ πατέρα.

  Πλάτωνος «Κρίτων», 12.



Ὅρκος Σόλωνος.
Ἐδίδετο ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων ἐφήβων κατὰ τὸ 18ον ἔτος αὐτῶν, εἰς τὴν ἐκκλησία τοῦ Δήμου εἰς Πνύκα.

    Οὐ καταισχυνῶ  ὅπλα τὰ ἱερά, οὐδ ἐγκαταλείψω 
τὸν παραστάτην, ὅτῳ ἂν στοιχήσω. Ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν 
καὶ ὁσίων, καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν.
    Τὴν πατρίδα δὲ οὐκ ἐλάσσω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ 
ἀρείω ὅσης ἂν παραδέξωμαι.
    Καὶ εὐηκοήσω τῶν ἀεὶ κραινόντων ἐμφρόνως, 
καὶ τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένοις πείσομαι, καὶ οὓς τινας ἂν ἄλλους τὸ πλῆθος ἱδρύσεται ὁμοφρόνως.
 Καὶ ἂν τις ἀναιρῆ τοὺς θεσμοῦς ἢ μὴ πείθηται, οὐκ ἐπιτρέψω.
Ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ πάντων. Καὶ ἱερὰ τὰ πάτρια τιμήσω.
   Ἵστορες θεοὶ τούτων, Ἄγραυλος, Ἐνυάλιος Ἄρης, Ζεύς, 
Θαλλώ , Αὐξώ, Ἡγεμόνη.
Λυκοῦργος «Κατά Λεωκράτους», λόγος 77.

[Προσεχῶς, θὰ ἀναρτηθοῦν ἑρμηνευτικὲς σημειώσεις.]

© Copyright Δ. Μαλασπίνας.
Ἐπιτρέπεται ἢ καὶ «ἐπιβάλλεται» ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ
        καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος,
ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν τοῦ ἐνεργοῦντος νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,
      ὡς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.


Πλάτων περὶ Πατρίδος καὶ Ὅρκος ἐφήβων ὑπὸ Σόλωνος.


    Διὰ τὴν ἀνάστασιν τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν Σωτηρίαν τῆς Πατρίδος ἡμῶν, ἂς γίνει ἡ σήμερον 25η. Μαρτίου 
2012ἡμέρα  ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ.
Δι' αὐτό, ἀπαιτεῖται Φρόνημα Πίστεως ἐπὶ τῶν Ἀρχῶν καὶ Ἀξιῶν τοῦ Ἔθνους καί τῆς Πατρίδος ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων!


Λέγει ὁ Πλάτων περὶ Πατρίδος :

   Μητρὸς τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων 
τιμιώτερον ἡ πατρίς ἐστι καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον 
καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ' ἀνθρώποις 
τοῖς νοῦν ἔχουσι καὶ σέβεσθαι δεῖ μᾶλλον 
καὶ θωπαύειν πατρίδα χαλεπαίνουσαν ἢ πατέρα.

  Πλάτωνος «Κρίτων», 12.



Ὅρκος Σόλωνος.
Ἐδίδετο ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων ἐφήβων κατὰ τὸ 18ον ἔτος αὐτῶν, εἰς τό Ἱερὸν τῆς Ἀγραύλου εἰς Ἀκρόπολιν, ἀφοῦ προηγουμένως ἐκρίνοντο ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας τοῦ Δήμου εἰς Πνύκα.

    Οὐ καταισχυνῶ  ὅπλα τὰ ἱερά, οὐδ ἐγκαταλείψω 
τὸν παραστάτην, ὅτῳ ἂν στοιχήσω. Ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν 
καὶ ὁσίων, καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν.
    Τὴν πατρίδα δὲ οὐκ ἐλάσσω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ 
ἀρείω ὅσης ἂν παραδέξωμαι.
    Καὶ εὐηκοήσω τῶν ἀεὶ κραινόντων ἐμφρόνως, 
καὶ τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένοις πείσομαι, καὶ οὓς τινας ἂν ἄλλους τὸ πλῆθος ἱδρύσεται ὁμοφρόνως.
 Καὶ ἂν τις ἀναιρῆ τοὺς θεσμοῦς ἢ μὴ πείθηται, οὐκ ἐπιτρέψω.
Ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ πάντων. Καὶ ἱερὰ τὰ πάτρια τιμήσω.
   Ἵστορες θεοὶ τούτων, Ἄγραυλος, Ἐνυάλιος, Ἄρης, Ζεύς, 
Θαλλώ , Αὐξώ, Ἡγεμόνη.
Λυκοῦργος «Κατά Λεωκράτους», λόγος 77.

[Προσεχῶς θὰ ἀναρτηθοῦν ἑρμηνευτικὲς σημειώσεις.]

© Copyright Δ. Μαλασπίνας.
Ἐπιτρέπεται ἢ καὶ «ἐπιβάλλεται» ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ
        καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος,
ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν τοῦ ἐνεργοῦντος νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,
      ὡς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.