Ἕνα Σοσιαλιστικὸ Πείραμα.

Ἕνα Σοσιαλιστικὸ Πείραμα

κατὰ τὴν «ἀρχὴ Obama» καὶ ὄχι μόνον.

Προοίμιον :

   Ἕνα ζωντανὸ πείραμα ὅπου οἱ απουδαστὲς Βιώνουν τὶς θεωρίες τους γιὰ τὸν Σοσιαλισμό.

Ἡ Ἱστορία :
 

   Ἕνας Καθηγητὴς οἰκονομικῶν, κάποιου τοπικοῦ Κολλεγίου, ἐδήλωσε ὅτι: «ποτὲ μέχρι τώρα δὲν ἔχει ἀποτύχει σπουδαστὴς στὸ μάθημά μου»!

Ὅμως προσφάτως ἔμεινε μετεξεταστέα μιὰ ὁλόκληρη τάξις.

Αἰτία ἡ Σοσιαλιστικὴ θεωρία :

     Ἡ τάξις αὐτὴ ἐπέμενε ὅτι: «Ὁ σοσιαλισμὸς τοῦ Obama θὰ λειτουργοῦσε καὶ ὅτι ἐὰν κανένας δὲν ἦταν φτωχὸς καὶ κανένας δὲν ἦταν πλούσιος, τὸ σύστημα θὰ λειτουργοῦσε ὡς ἕνας μεγάλος ἐξισωτής.»

Τὸ Πείραμα :

    Ὁ Καθηγητὴς ἔπειτα εἶπε: «Ἐν τάξει, «o.k.», θά κάνουμε κι’ ἐμεῖς ἕνα πείραμα ἐδῶ, μαζὶ στὴν δική σας τάξι, ἕνα πείραμα βάσει τοῦ σχεδίου Obama».

Ὅλοι οἱ βαθμοὶ λοιπὸν στὰ γραπτὰ tests καὶ στὰ διαγωνίσματα, θὰ ὑπολογίζωνται κατὰ μέσον ὅρο καὶ ὁ κάθε ἕνας σπουδαστὴς θὰ λάβῃ τὸν ἴδιο βαθμό(!) Ἔτσι, σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχὴ Obama, κανεὶς δὲν θὰ ἀποτύχῃ ἀλλὰ καὶ κανεὶς δὲν θὰ πάρῃ Α΄, «Ἄριστα».

Μετὰ ἀπὸ τὸ πρῶτο test, οἱ βαθμοὶ ὑπολογίσθηκαν κατὰ μέσον ὅρο καὶ ὁ κάθε ἕνας ἔλαβε βαθμὸ Β΄, «λίαν καλῶς». Οἱ σπουδαστὲς ποὺ μελέτησαν σκληρὰ στενοχωρήθηκαν καὶ οἱ σπουδαστὲς ποὺ μελέτησαν λίγο ἦταν εὐτυχεῖς.

Καθὼς διεκπαιρεώθηκε τὸ δεύτερο test, οἱ σπουδαστὲς ποὺ μελέτησαν ἐλάχιστα εἶχαν μελετήσει ἀκόμα λιγότερο, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ποὺ μελέτησαν σκληρά, τώρα μελέτησαν λιγότερο. Ὁ δεύτερος μέσος ὅρος τοῦ test αὐτοῦ, τῆς «πρόχειρης γραπτῆς ἐξετάσεως», ἦταν Γ΄ δηλαδὴ ὅλοι ἔλαβαν τὴν «βάσιν» ! 

Μετὰ τὸ τρίτο test, ὁ μέσος ὅρος ἦταν Δ΄, βαθμὸς «κάτω τῆς βάσεως», καὶ φυσικὰ κανεὶς δὲν ἦταν εὐτυχής. 

Καθὼς τὰ tests προχωροῦσαν, τὰ ἀποτελέσματα ὄχι μόνον δὲν ἐβελτιώνοντο ἀλλὰ ἀντιθέτως χειροτέρευαν. Ξεσποῦσαν μικροκαυγάδες καὶ οἱ μαθητὲς κατηγοροῦσαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γιὰ τὴν κατάντια. Ὅλο αὐτὸ τὸ κακὸ κλίμα ὁδήγησε στὸ νὰ μὴν διαβάζῃ κανεὶς γιὰ τὸ ὄφελος τοῦ ἄλλου.

Τὸ Ἀποτέλεσμα :

    Πρὸς μεγάλην τους ἔκπληξι ὅλοι τελικῶς ἔμειναν Μετεξεταστέοι καὶ ὁ Καθηγητὴς τοὺς εἶπε: «Τώρα πλέον γνωρίζεται πολὺ καλά γιατὶ ὁ σοσιαλισμὸς εἶναι καταδικασμένος ν’ ἀποτύχῃ».

Τὸ Συμπέρασμα :

    Ὅταν ἡ ἀνταμοιβὴ εἶναι μεγάλη, ἡ προσπάθεια τῶν ἀνθρώπων νὰ ἐπιτύχουν εἶναι μεγάλη, ἀλλὰ ὅταν ἡ κυβέρνησις παίρνει ὅλη τὴν ἀμοιβή, κανεὶς πλέον δὲν θὰ προσπαθήσῃ καὶ δὲν θὰ θελήσῃ νὰ ἐπιτύχῃ.

    Ἡ ἀποδεικτικὴ ἑρμηνεία δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνῃ πιὸ ἁπλὴ ἀπὸ αὐτήν, τὴν ἰδία τὴν ἐμπειρία τῶν μαθητῶν.

Τὸ Δίδαγμα :

    Ἡ Σοσιαλιστικὴ Κοινωνία μοιραίως θὰ ἐκπίπτῃ, θὰ ἐκφυλίζεται, θὰ ἐξαθλιοῦται, χωρὶς καμία ἀπολύτως δυνατότητα ἀνακάμψεως. 

Οἱ 5 Ἀρχὲς Οἰκονομικῆς Πολιτικῆς :

    Προφανῶς, οἱ 5 προτάσεις ποὺ ἀκολουθοῦν, βάσει τοῦ περιγραφέντος πειράματος, εἶναι οἱ καλύτερες, οἱ ὀρθότερες καὶ οἱ πλέον ἐνδεδειγμένες γιὰ πρακτικὴ ἐφαρμογὴ ὥστε νὰ μὴν ὁδηγηθοῦμε ὅπως οἱ ἀδαεῖς μαθητές, ὅσον μᾶς ἔμεινε καιρός, ἐὰν μᾶς ἔμεινε, στὴν φτώχια, στὴν ἀθλιότητα, τόσον στὶς σπουδὲς καὶ τὴν γνῶσι, ὅσον καὶ στὰ οἰκονομικά μας καὶ τελικῶς στὴν πλήρη κοινωνικὴ ἐξαθλίωσι.

1. Δέν μπορεῖς νὰ ὁδηγήσῃς τοὺς φτωχοὺς σὲ εὐημερία μέ τὸ νὰ θέσῃς ἐκτὸς εὐημερίας τοὺς πλουσίους. 

2. Γιά νὰ λάβῃ ὁτιδήποτε ἕνα ἄτομο ποὺ δὲν ἐργάζεται, πρέπει κάποιο ἄλλο ἄτομο νὰ ἐργάζεται χωρὶς νὰ λαμβάνῃ ὅ,τι τοῦ ἀξίζει(!) 

3. Γιά νὰ δώσῃ κάτι ἡ κυβέρνησις σὲ κάποιον, πρέπει πρῶτα νὰ τὸ στερήσῃ ἀπὸ κάποιον ἄλλο.

4. Δέν μπορεῖτε νὰ πολλαπλασιάσετε τὸν πλοῦτο διαιρῶντας τον !!! 

5. Ὅταν οἱ μισοὶ νομίζουν ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ δουλέψουν γιατὶ θὰ τοὺς φροντίσουν οἱ ἄλλοι μισοί, καὶ ὅταν οἱ μισοὶ ποὺ δουλεύουν καταλάβουν ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ προσπαθοῦν γιατὶ τὸν κόπο τους τὸν μοιράζονται μὲ τοὺς ἄλλους μισούς, ποὺ δὲν δουλεύουν, τότε πλησιάζει ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους γιὰ ὁποιοδήποτε κοινωνία, λαὸ καὶ ἔθνος.

Παρατηρήσεις :

1.            Ὅσο ἁπλὸ εἶναι νὰ περιπλέξῃς τὰ πράγματα, τόσο περίπλοκο εἶναι νὰ τὰ ἁπλοποιήσῃς.

2.            Ἡ ἡμιμάθεια εἶναι χειρίστη τῆς ἀμαθείας.

3.            Ἡ ἡμιμαθὴς ἄποψις – γνώμη τῶν πολλῶν εἶναι ὁ χείριστος ὁδηγός.

4.            Ἡ Σοσιαλιστικὴ Κοινωνία εἶναι ἡ καταδίκη τοῦ Λαοῦ.

5.            Ἡ Σοσιαλιστικὴ Κοινωνία εἶναι ἡ Οὐτοπία τῆς εὐημερίας.

Ἐπίλογος :

Ἡ βιωμένη ἐμπειρία καὶ τὰ συνεπακόλουθα αὐτῆς.

    Στὸ συμμετοχικὸ αὐτὸ πείραμα οἱ απουδαστὲς ἐβίωσαν πρακτικῶς καὶ ἄμεσα τὰ ἀποτελέσματα τῶν θεωριῶν τους γιὰ τὸν Σοσιαλισμό.

Ἡ ἐμπειρία ποὺ ζοῦν τοὺς προσπορίζει βιωματικὴ συνειδητότητα, ἀπ’ τὴν ὁποία ἀντλοῦν πεῖρα.

    Μὲ αὐτὰ τὰ ἐφόδια καὶ μόνον ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ ὀρθὴ ἀντίληψι τῶν πραγμάτων ἢ τῶν θεωριῶν του.

    Κατὰ κανόνα οἱ θεωρίες τοῦ ἀτόμου, ποὺ βρίσκεται σὲ συνθλιβή, εἶναι οἱ προβολὲς τῶν παθῶν του ἢ ἀλλιῶς τοῦ κατακερματισμένου συναισθήματός του. Ἕνα πόρισμα τῆς ἀναλύσεως τῆς παθολογίας τοῦ χαρακτῆρος, λέει:

«Τὸ ἄτομο μετατρέπει τὴν ψυχοπαθολογία του σὲ θεωρία.»

    Ἡ ὄντως παιδαγωγικὴ πρᾶξις ἔρχεται νὰ διερευνήσῃ καὶ ἀνατάξῃ τὸ συναισθηματικό, νοητικὸ καὶ σωματικὸ βίωμα.

Προκαλεῖ λοιπὸν ἀπάλειψι τῶν μυθευμάτων καὶ θεμελιώνει πραγματικὴ ἀντίληψι, κριτική σκέψι καὶ δυνατότητα ἀληθοῦς λογικῆς θεωρήσεως.

Δήλωσις: Τὸ παρὸν κείμενον, ὡς ἰδέα καὶ σὲ πρωτολειακὴ κατάστασι, εἶναι ἀγνώστου Συγγραφέα τοῦ Διαδικτύου.

© Copyright  Δημήτριος Μαλασπίνας,

διὰ τὴν Διαμόρφωσιν ὡς ἔχει καὶ τὶς προσθῆκες.

Ἐπιτρέπεται ἢ καὶ «ἐπιβάλλεται» ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ

        καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος,

ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν τοῦ ἐνεργοῦντος νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,

      ὡς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.