Σχόλια επί του Σοσιαλιστικού Πειράματος.

Σχόλια επί του Σοσιαλιστικού Πειράματος,

υπό του Οικονομολόγου Δρ. Αθανασίου Χύμη.

    Το Σοσιαλιστικό Πείραμα, που έγινε σε μία Τάξη Κολλεγίου από τον Οικονομολόγο Καθηγητή (δημοσιεύτηκε στο παρόν Ιστολόγιο την 6/4-2012), περιγράφει επακριβώς τι σημαίνει Σοσιαλισμός.

    Για να μπορέσουμε να κάνουμε συζήτηση επί αυτών των θεμάτων, πρώτα θα πρέπει να γνωρίζουμε τους όρους. Μία ματιά στο διαδίκτυο αρκεί για να βρούμε έγκυρους ορισμούς από επιστήμονες και όχι συναισθηματικούς ορισμούς.

   Το δίλημμα δεν είναι σοσιαλισμός ή καπιταλισμός.

Το δίλημμα είναι Ελευθερία ή δουλεία όπως το προσδιορίζει και το περιγράφει ο Hayek (Νόμπελ Οικονομικών το 1974), στο βιβλίο του «The road to Serfdom» δηλαδή «Ο δρόμος προς την Δουλεία», στο οποίο γράφει χαρακτηριστικά : «Οι σοσιαλιστές πρεσβεύουν 2 πράγματα που είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους ίσως ακόμη και αντιφατικά: Ελευθερία και οργάνωση.»

    Ο φτωχός δεν χρειάζεται κάποιο κρατικό-κομματικό όργανο και σύστημα για παροχή ιατρικής περιθάλψεως.

Ο φτωχός χρειάζεται λιγότερους φόρους για να μπορεί να εργάζεται να αποταμιεύει, να επενδύει και έτσι να αποκτά κάποιο πλούτο και να γίνεται πλουσιότερος.

   Τα 250 χρόνια οικονομικής επιστήμης, από τον Άντμ Σμίθ και εντεύθεν, έχουν αποδείξει ότι οι σοσιαλιστικές πολιτικές, δηλαδή προστατευτισμός, δασμοί, υψηλοί φόροι, περιορισμοί στο ελεύθερο εμπόριο κλπ, οδηγούν στην φτώχια και την εξαθλίωση· βλέπε Κούβα, Σοβιετική ένωση, Β. Κορέα, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Αντίθετα, άνοιγμα των αγορών, μείωση των φόρων, ελεύθερο εμπόριο, έκθεση στον υγιή ανταγωνισμό, τον Συναγωνισμό, είναι οι συνθήκες που φέρνουν Πλούτο και Ευημερία· βλέπε τις ασιατικές «τίγρεις» και τώρα την Βραζιλία, Ρωσσία, Ινδία, Κίνα, ομάδα χωρών γνωστών ως "BRIC".

    Όταν τα επιτόκια ελέγχονται από κρατικοδίαιτες Τράπεζες, ιδιωτικές ή κρατικές δεν έχει σημασία, όπως η FED στην Αμερική, φέρνουν, προκαλούν την χρηματοπιστωτική κρίση.

    Η Ευρώπη ονειρεύεται μία κεντρική τράπεζα με ανάλογες δυνατότητες όπως η FED, με κεντρικούς μηχανισμούς για να σωθεί το αποτυχημένο κοινωνικό ευρωπαϊκό μοντέλο. Αυτό το ανήθικο μοντέλο που δανειζόταν, που έκλεβε δηλαδή, από τις μελλοντικές γενιές ήρθε η ώρα να πληρώσει.

    Ο σοσιαλισμός καλύπτει με όμορφο ένδυμα κάτι βαθιά Ανήθικο: την Κλοπή με φόρους, μιας μερίδας ανθρώπων για να ευημερήσει μία άλλη μερίδα ανθρώπων.

Αυτό ακριβώς δείχνει και το πολύ καλό παράδειγμα με τον καθηγητή του Κολλεγίου και τους βαθμούς, γιατί φυσικά ποιός λογικός διαφωνεί στο να έχουν όλοι ευμάρεια; Ποιός διαφωνεί στο να έχουν πρόσβαση στην υγεία όλοι, στην Παιδεία, σε Ευκαιρίες ζωής και μάλιστα ποιοτικής; Προφανώς κανείς Σώφρων και συνεπώς Δίκαιος, διότι η Ηθική αρχή λέει "η δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη μου" και αντιστρόφως!
     Όμως, 

ο Σοσιαλισμός είναι βαθιά Ανήθικος διότι 

είναι βαθιά Ανελεύθερος !

Είναι Ολοκληρωτικός και εν τέλει Φασιστικός.

Οι πολίτες, εμείς δηλαδή, μπορούμε από μόνοι μας και Εθελοντικά να συνεισφέρουμε στον συμπολίτη μας εκείνον που πράγματι δεν δύναται να εργαστεί και έχει την ανάγκη μας. Αλλά οφείλουμε να το κάνουμε Ελεύθερα δηλαδή Εθελοντικά και όχι υποχρεωτικά και καταναγκαστικά, πράγμα το οποίον άλλωστε δεν έχει και καμία απολύτως αξία.

    Έχει αποδειχθεί πως χώρες με περιορισμένο Κράτος όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Ν. Ζηλανδία, έχουν υψηλές επιδόσεις στον Εθελοντισμό και στην Φιλανθρωπία.

Αντίθετα χώρες όπου για όλα "προνοεί" το Κράτος, Σοσιαλισμός, ο ωχαδερφισμός αυξάνεται διότι όλοι λένε: «Δεν βαριέσαι, θα φροντίσει το Κράτος.»

Όμως με αυτήν την νοοτροπία, δηλαδή παραδίδοντας τις ευθύνες μας στους "γονείς μας", εδώ στο Κράτος, παραδίνουμε και την ελευθερία μας!

Με τους φόρους που δίνουμε, πληρώνουμε την ανάκληση των Ευθυνών μας από Εμάς τους ίδιους, που έχουμε ή επακριβώς που οφείλουμε να έχουμε την Ευθύνη του εαυτού μας!

Με την νοοτροπία αυτή, ζητάμε Προστατευτισμό, ψάχνουμε για «πατερούλη» – Προστάτη.

Τελικά για να αγοράσουμε αυτού του είδους την ασφάλεια, θυσιάζουμε την Ελευθερία μας!

Επί αυτού, ας θυμηθούμε τα λόγια του Βενιαμίν Φραγκλίνου (Benjamin Franklin, 1706 -1790, ένας από τους Εθνοπατέρες των ΗΠΑ) : «Όποιος αποφασίζει να θυσιάσει λίγο από την Ελευθερία του για να κερδίσει σε Ασφάλεια δεν αξίζει τελικά ούτε το ένα ούτε το άλλο!»

Η θυσία της Ελευθερίας για εξαγορά Ασφαλείας είναι πράξη βαθειά Ανήθικη, πράξη Δουλείας, πράξη ανάρμοστη σε Ελευθέρους ανθρώπους, δηλαδή σε Πολίτες.

Όπως λέει ο Ανδρέας Κάλβος, «θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία!» Πράγματι θέλει Αρετή και Τόλμη να αναλαμβάνει κανείς τις Ευθύνες του και να μην τις παραδίδει σε κάποιον άλλον, σε "Προστάτη".

© Copyright Ἱστολογίου.

Ἐπιτρέπεται ἢ καὶ «ἐπιβάλλεται» ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ

καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος,

ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν τοῦ ἐνεργοῦντος νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,

ὡς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.