Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023

Ῥηξικέλευθος Πολιτική Πρότασις.

 Ῥηξικέλευθος Πολιτικὴ Πρότασις Ἐπιλύσεως 
τοῦ Πολιτικοῦ καὶ Πολιτειακοῦ μας Προβλήματος.

  Ἐν Ἀθήναις τῇ 19η. Φεβρουαρίου 2023, 
ἡμέρα Πρώτη.
Ἀναθεώρησις πρώτη (1η.), 
μετὰ προσθηκῶν.

Σκέψεις καὶ προτάσεις τοῦ γράφοντος,
Δημητρίου Μαλασπίνα, Καθηγητοῦ Φυσικῶν Ἐπιστημῶν - Φυσικοῦ.
   
  Βάσις καὶ θεμέλιον τῆς Νομικῆς ἐπιστήμης διεθνῶς εἶναι  
Ἀρχὴ τῶν Συμβάσεων  Συμφωνιῶν,  ὁποία ἐκφράζεται διὰ τῆς 
ῥήσεως «pacta servandum est» δηλαδὴ «οἱ Συμφωνίες  
Συμβάσεις δέον ὅπως τηροῦνται.  Εἶναι τηρητέες»,
Συνεπῶς διὰ τῆς ἀρχῆς αὐτῆς δυνάμεθα νὰ ἐπιλύσωμεν ὅλα 
τὰ Πολιτειακά, Κοινωνικὰ καὶ Ἐθνικά μας προβλήματα 
καταργῶντας ὅλα τὰ τάχα «πολιτικά» Κόμματα, αἰτία ὅλων 
τῶν δεινῶν, Κακῶν καὶ Συμφορῶν τῆς Πατρίδος μας!
   Εἰς τὴν πρᾶξιν αὐτὸ δύναται νὰ ἐπιτευχθῇ  διὰ ἀμετατρέπτου 
Ἀνακλήσεως ὅλων τῶν Κομματικῶν  Ὑπαλλήλων δηλαδὴ τῶν 
Ἀντιπροσώπων μαςβάσει τῆς ὡς ἀνωτέρω Ἀρχῆς,  ἀλλὰ καὶ 
ὅλων τῶν ἐξουσιῶν, ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ αὐτούς, αἴροντας οὕτω 
τὸ αἴτιον ὅλων τῶν δεινῶν καὶ Κακῶνποὺ δημιουργοῦνται 
πάντοτε ἀπὸ τὰ Κόμματα, τὰ ὁποῖα ἱδρύθησαν τὸ 1844, βάσει 
τοῦ Συντάγματος τοῦ Βαυαροῦ Ὄθωνος, τὸν ὁποῖο ἐπέβαλλαν 
οἱ "Μεγάλες Δυνάμεις" ὡσὰν Βασιλέα τῆς Ἑλλάδος καὶ ὄχι 
τῶν Ἑλλήνων(!) Οὕτως ἡ Βασιλεία τοῦ Ὄθωνος μετήλλαξε τοὺς 
Ἕλληνας Πολίτας, ὅπως τοὺς ὥρισεν ὁ Κυβερνήτης Καποδίστριας, 
σὲ " Ὑπηκόους" αὐτοῦ δηλαδὴ σὲ Ὑπάκοους δηλαδὴ σὲ ἁπλὲς ὑπάρξεις 
καὶ ὄχι σὲ ἀνθρώπινες Ὀντότητες. 
Ὑπάρξεις πειθήνιες καὶ ὑποτελεῖς σ' αὐτόν, τὸν «ἐλέῳ θεοῦ 
Βασιλέα», ποὺ ἐπέβαλαν οἱ ξένες Δυνάμεις Ἀγγλίας, Γαλλίας 
καὶ Ῥωσσίας, ίδίως τῶν δύο πρώτων! 
Οἱ Ἐπιβουλεῖς αὐτοὶ θέλησαν νὰ ἐπιβάλουν σὲ Ἐμᾶς καὶ γενικῶς
στὴν Ἀγαπημένη μας Πατρίδα ὅ,τι ἀκριβῶς τοὺς ὑπαγόρευε καὶ τοὺς
ὑπαγορεύει τὸ Νοσηρόν, Πονηρὸν καὶ δαιμονικὸν "πνεῦμα", 
ποὺ τοὺς διακατέχει καὶ κινεῖ πρὸς κάθε δολιότητα...(!!)

















 Αὐτὸς ἦταν καὶ μᾶλλον εἶναι ὁ "πολιτισμός" τῶν Ἄγγλων..(!!)
   Ἡ νέα Σκλαβιὰ τῶν Ἑλλήνων, μετὰ τὴν δολοφονία τοῦ 
Καποδίστρια, περιγράφεται γλαφυρά ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ 
Μακρυγιάννη, ὡς ἀνωτέρω.
   Ἡ νέα Σκλαβιὰ τῶν Ἑλλήνων ἐπῆλθε μέσῳ τῶν ΤΑΧΑ 
«Ἑλλήνων» Προεστῶν, τρομάρα τους, ἢ Κοτζαμπάσηδων
οἱ ὁποῖοι ἦταν ἀσύδοτοι Τυχοδιῶκτες (ἐγκληματικὲς 
φυσιογνωμίες), ποὺ ἐνεργοῦσαν ὡς  φοροεισπράκτορες τῶν 
Τούρκων, διὰ ἐπὶ πλέον ΟΦΕΛΗ ἀπανθρωπίας(!!)
   Αὐτοὶ οἱ ἀνελέητοι Τυχοδιῶκτες, συνεργάζοντο καὶ 
διευκολύνοντο ἀπὸ τὸν τότε Ὑπόκοσμο, τὴν «μαφία» τῆς 
ἐποχῆς, δηλαδὴ τοὺς Ληστὲς Κατσαπλιάδες, ποὺ ἔκαναν 
«πλιάτσικο» δηλαδὴ ἁρπαγὲς καὶ λεηλασίες, στοὺς 
δεινοπαθοῦντες Σκλαβομένους, ἀνημπόρους καὶ 
ἀνυπερασπίστους Ἕλληνας, ποὺ ζοῦσαν ζωὴ Τρόμου καὶ 
Μαρτυρίων ἀπὸ τὸν Μέγα Τύραννο, τὸν Ὀθωμανὸ 
Εἰσβολέα Κατακτητἠ Τοῦρκο, ποὺ τώρα στέλνει καὶ πάλιν
ἑκατομμύρια Εἰσβολεῖς (!!)
    Μὲ τὸ Σύνταγμα τοῦ Ὄθωνος τὸ 1843, τὸ ὁποῖον προφανῶς 
ἔγινε μὲ τὶς Συμβουλὲς ἰδίως τῶν Ἄγγλων, οἱ Κατζαμπάσιδες 
σύστησαν Συμμορίες τάχα «πολιτικές», τὰ Κόμματα, ἢ 
ὀργανώθηκαν σὲ τέτοιες Συμμορίες δηλαδὴ συμμαχίες ὁμόρων
[συμμορία <σύν + ὅμορος (οἱ ἔχοντες συγγενῆ χαρακτηροδομή) 
Ἡ λέξις δὲν σημαίνει ὁπωσδήποτε κάτι κακὸν ἢ ὑποτιμητικόν, 
π.χ. ἕνας Σύλλογος πολιτιστικός, ἐκδρομικός, γυμναστικός, 
ποδοσφαιρικός, ..., ἔχει τὴν ἔννοια τῆς συμμορίας.]
   Ὅμως τὰ Κόμματα τῶν Κοτζαμπάσηδων καὶ Κατσαπλιάδων 
σαφῶς ἦταν Συμμορίες πουλημένων τομαριῶν καὶ Κακοποιῶν, 
τὰ ὁποῖα προφανῶς ἐξαιρετικὰ εὐκόλως διευθετοῦσαν τόσον 
οἱ Ἄγγλοι ὅσον καὶ οἱ Φράγκοι καὶ γενικῶς οἱ μονέδες, ὁ παρᾶς, 
τῶν «μεγάλων σαλονιῶν» (!!)
    Ὡς δὲ λέγει Πλάτων «ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει» καὶ ἡ πεῖρα 
ἡμῶν ἐπίσης διαπιστώνει!  
Τοὺς Κοτζαμπάσηδες καὶ Κατσαπλιάδες λοιπὸν μόνον οἱ ὅμοιοι 
αὐτῶν συναναστρέφονται καὶ γίνονται συνεργάται καὶ συνεπῶς 
Συνεργοὶ αὐτῶν στὶς πάσης φύσεως βρωμοδουλειές τους(!!)

    Ἐὰν λάβωμεν ὑπ’ ὅψιν 
τὶ εἶπεν ὁ Τσώρτσιλ δι’ 
ἡμᾶς τοὺς  Ἕλληνας,
ἀντιλαμβανόμεθα τὸ ποιὸν
τῶν Ἄγγλων, οἱ ὁποῖοι τὸ 2018(?) ἐδήλωσαν ὅτι θὰ κρατήσουν τὸν Φάκελο "Καποδίστρια" σφραγισμένο 
γιὰ ἄλλα 160 χρόνια (!!)
Κάποιοι ἀναρωτῶνται, πῶς 
καὶ δὲν ντρέπονται; 

   Δὲν ντρέπονται· φοβοῦνται γιὰ τὴν μπόχα τους, ποὺ θὰ ἀναδυθῇ ... καὶ θὰ λάβουν τίμημα ἀντάξιο τῶν αἰσχρῶν τους ἔργων.

 Γιὰ αὐτὴ τὴν ακαθαρσία τῆς Εὐρώπης μιλᾶ ὁ Μακρυγιάννης!

   Ποιοὺς συναναστρέφονται οἱ σημερινοὶ τάχα «πολιτικοί» 
(οἱ ἐξ’ ἐπαγγέλματος) τῆς Ἑλλάδος, τοὺς ὁποίους ὁ Μέγας 
σύγχρονός μας Στοχαστὴς τοῦ Πνεύματος, Καθηγητὴς κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς, κατονομάζει Ἀπατεῶνες, ὁ δὲ πρώην Ἐπίτιμος 
Πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου Βασίλειος Νικόπουλος, τοὺς 
χαρακτηρίζει ὡς «Πράκτορες Ξένων Συμφερόντων»;;
   Ἤδη ἐκθέσαμε τὴν Καταγωγικὴ Συγγένεια καὶ Παράδοσιν τῶν 
Κομμάτων, ποὺ σέρνουν τοὺς Ἕλληνας τῆς Ἑλλάδος στὸν 
ἀφανισμὸ ἀπὸ τὸ 1974, γιὰ νὰ μὴν ποῦμε ἀπὸ τὸ 1955, μὲ τὴν 
ἐπιλογὴ τοῦ Ἀριστεροῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ καὶ τῆς 
Συμμορίας του (< σύν+ὅμοροι), ἀπὸ τὸν Βασιλέα Παῦλο, 
τῇ ἐπεμβάσει τῶν ΗΠΑ διὰ τῶν Μυστικῶν Ὑπηρεσιῶν της, 
τῆς CIA. [Δὲς «Φάκελος Καραμανλῆς», ὡς καὶ
«Οἰ σοσιαλιστικὲς καταβολὲς τοῦ Χ φιλελευθερισμοῦ στὴν 
Ἑλλάδα», τῶν Καθηγητῶν Μπήτρου καὶ Καραγιάννη. 
Εἶναι διαθέσιμα στὸ διαδίκτυο.]

Ἡ παράπλευρος γελοιογραφία
ἔχει θέμα: «Αἱ μεταβολαὶ τῆς Τρίτης Σεπτεμβρίου 1843». Ἐδημοσιεύθη τὸ 1856 καὶ δεικνύει τὸν Ἕλληνα (δηλαδή 
τὸν ἑλληνικὸ λαό) νὰ ἔχει ἐξαπατηθῇ ἀπὸ τὸ Σύνταγμα, ποὺ τοῦ παραχώρησε ὁ 
Ὄθων, γιὸς τοῦ 
Λουδοβίκου Α΄, τὸ 1843.  
Ἡ εἰκόνα δεικνύει τὸν Ἕλληνα χαρούμενο, ὀνειρευόμενο τὸ Σύνταγμα, ἐνῷ συγχρόνως θρηνεῖ διὰ τὴν χαμένη εὐκαιρία καὶ τὸν ἐμπαιγμό του μὲ τὸ παραχωρηθὲν ὑπὸ τοῦ Ὄθωνος Συντάγματος.      Κάτωθεν τῆς εἰκόνος ἀναγράφονται στίχοι τοῦ Ἀλεξάνδρου Σούτσου, ποὺ μὲ τὰ ποιήματά του πολέμησε τὴν ἀντιβασιλεία καὶ τὴν μοναρχία τοῦ Ὄθωνος.
Πηγή: «Οἱ πρῶτες βουλευτικὲς ἐκλογὲς ἐπὶ Ὅθωνος τὸ 1844 καὶ 
ὁ πατέρας τῶν πολιτικῶν μας ἠθῶν Ἰωάννης Κωλέττης.» 

  Οἱ Ἀντιπρόσωποιὡς ἐκ τῆς ἐννοίας τοῦ ὄρουἀξιωματικῶς
a prioriδὲν ὑποχρεοῦνται νὰ ἀποδίδουν λόγον εἰς ἡμᾶς ἐπὶ 
τῶν ἐνεργειῶν των(!!)
   Ὅμως ἡ εὐθύνη τῶν ἀποφάσεων καὶ πράξεών των βαρύνει 
ἐμᾶς, τοὺς Πολίτας(!!)
   
  Μετὰ τὴν ἀνάκλησιν λοιπὸν τῶν Ἀντιπροσώπων μας 
-Βουλευτῶν-, δίδομεν πληρεξουσιότητα νὰ μᾶς 
Ἐκπροσωποῦν ἄδολοι καὶ εἰδικῶς πεπαιδευμένοι 
Ὑπάλληλοί μας δηλαδὴ Κατάλληλοι καὶ Ἔμπιστοι 
Ἕλληνες ἐξ’ Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι πάντοτε ὡς Ἐκπρόσωποί μας Ὑποχρεοῦνται νὰ μᾶς ἀποδίδουν λόγον, τόσον τῶν 
λόγων τους, ὅσον καὶ ἔργων τους εἰς τὸ ἀκέραιον, 
ἐκτελῶντας ἐπακριβῶς ὅ,τι ἐμεῖς τοὺς Ἐντέλομεν, φέροντες 
ἀκεραίαν τὴν Εὐθύνην ἐφαρμογῆς αὐτῶν!
   Οὕτω μεταβαίνομεν ἀπὸ τὴν κίβδηλη «Ἀντιπροσωπευτικὴ 
Δημοκρατία», ποὺ ἐξ’ ὁρισμοῦ Δημοκρατία δὲν εἶναι, εἰς τὴν 
ὄντως Δημοκρατίαν τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων δηλαδὴ τῶν 
Κυρίων τῆς κοινῆς πατρῴας Περιουσίας τοῦ Ἔθνους ἤτοι τῆς 
Πατρίδος, τὴν ὁποία Ἐκπροσωποῦν οἱ ὄντως Πολῖται αὐτῆς!!!
«Κύριος» εἶναι κάθε ὄντως Ἕλλην κατὰ τὸ "ἰθὺ γένος"  ἤτοι 
Ἰθαγενὴς καὶ Αὐτόχθων· εἶναι δὲ αὐτὸς συνδικαιοῦχος ἐξ’ 
ἀδιαιρέρου τῆς ἀπὸ αἰώνας κοινῆς πατρῴας γῆς τῶν Ἑλλήνων.
    Ἡ Ὑπάτη Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων συνεδριάζει καὶ ἀποφασίζει 
ὑπὸ τὴν Ὑψηλὴν Διάνοιαν τῆς Δημογεροντίας τοῦ Ἔθνους, 
ἐνῷ ἡ Βουλὴ τῶν εἰδημόνων Ἐκπροσώπων συνεδριάζει διὰ 
τὴν ὑλοποίησιν τῶν ἀποφάσεων τῆς Ὑπάτης Βουλῆς. 
Κάθε ὄντως Ἕλλην δέον ὅπως παρεμβαίνῃ, δι’ ὅποιο θέμα 
εἶναι πρὸς τούτοις ἱκανός, ὑπὲρ τοῦ Ἔθνους, τῆς Πατρίδος 
καὶ τῆς Κοινωνίας!
 
  Τὸ ἔγγραφον ἀνακλήσεως τῶν ἀντιπροσώπων ἔχει ἀπόλυτον 
Νομικὴν ἰσχὺν καθὼς τὸ Διεθνὲς Δίκαιον περὶ Συμβάσεων εἶναι 
ὑπεράνω καὶ αὑτῶν τῶν Συνταγμάτων διότι καὶ τὰ Συντάγματα 
εἶναι Συμβάσεις καὶ μάλιστα μονομερεῖς δηλαδὴ δημιουργήματα 
τῶν ἀντιπροσώπων ἤτοι τῶν ὑπαλλήλων ἡμῶν τῶν Πολιτῶν, 
χωρὶς τὴν ἔγκρισιν ἡμῶν τῶν ἰδίων τῶν Πολιτῶν· εἶναι δηλαδὴ 
«ἄνωθεν» - δοτὰ ἐπιβαλλόμενα καὶ συνεπῶς πλέον ἄκυρα!
   Ὅθεν: «Ἐὰν ὑπάρξῃ Σύμβασις, ἡ ὁποία ἐμπεριέχει ὅρον, 
ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει τὴν ἀνάκλησιν τοῦ Ἀντιπροσώπου, 
ἡ Σύμβασις αὐτὴ εἶναι ἄκυρη.»
Συνεπῶς νόμος ἢ ἄκομα καὶ συνταγματικὸν ἄρθρον, τὸ ὁποῖον 
ἀπαγορεύει τὴν ἀνάκλησιν τῶν ἀντιπροσώπων εἶναι ἄκυρον!
   Εἰς τὸ ἔγγραφον Ἀνακλήσεως τῶν Ἀντιπροσώπων δέον ὅπως
διευκρινίζεται ὅτι: «ὁ ἀντιπρόσωπος πάντοτε ἐνεργεῖ εἰς τὸ 
ὄνομα κάποιου προσώπου ἢ κάποιας νομικῆς ὀντότητος, 
ὅπως μία κοινότης, δῆμος, κοινωνία ἢ λαός τις. Ποτὲ δὲν
ἐνεργεῖ αὐτοβούλως.» 
Συνεπῶς ἡ ἀνάκλησις τῶν Ἀντιπροσώπων συνεπάγεται τὴν 
ἄρσιν πλέον τοῦ δικαιώματος αὐτῶν νὰ ἐνεργοῦν εἰς τὸ ὄνομα 
τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, γενικῶς καὶ ἀορίστως, καθὼς 
οἱ ἀνακαλοῦντες ὄντως Ἕλληνες Ἰθαγενεῖς καὶ Αὐτόχθονες, οἱ «Κύριοι», ῥητῶς τοὺς ἀφαιροῦν τὸ δικαίωμα τοῦ ἐνεργεῖν 
καὶ Νομοθετεῖν ἄνευ τῆς συγκαταθέσεώς των, ὡς καὶ τοῦ 
δικαιώματος ἀναθέσεως εἰς πρόσωπα τῆς δίκης τους ἐπιλογῆς 
τῶν δύο ἄλλων Ἐξουσιῶν ἤτοι τῆς Νομικῆς – Δικαστικῆς καὶ 
Ἐκτελεστικῆς.
   Ἐν τῇ πράξει λοιπὸν ἀνακληθέντων ὅλων τῶν Ἀντιπροσώπων
-Βουλευτῶν, ἀνεκλήθησαν καὶ οἱ τρεῖς ἐξουσίες: Νομοθετική, 
Ἐκτελεστικὴ καὶ Δικαστική.
   Ἡ ἐν λόγῳ Δικαιωματικὴ Ἀνάκλησις θεμελιουμένη ἐπὶ τῆς 
Ἀρχῆς pacta servandum est, εἶναι μονομερὴς διότι μὲ τὴν 
Δολοφονία τῆς 27.9/9.10.1831 τοῦ Κυβερνήτου τοῦ Ἔθνους 
τῶν Ἑλλήνων Ἰωάννου Καποδίστρια (Γ΄ Ἐθνοσυνέλευσις 
30.3/11.4.1827), κατελύθη τὸ Κράτος τῶν Ἑλλήνων Ἀγωνιστῶν 
καὶ οἱ Ἐπιβουλεῖς «φίλοι» ἐπέβαλαν Ἔξωθεν Μονάρχῃ Βασιλέα, 
τὸν Βαυαρό Ὄθωνα, τοῦ Λουδοβίκου Α΄.
   Τὴν Μοναρχία ἀργότερα μετέτρεψαν οἱ «φίλοι» μας σὲ
Ἀντιπροσωπευομένη «Δημοκρατία», κατὰ τὰ ἴδια αὑτῶν 
πονηρὰ καὶ συνεπῶς παρανοϊκὰ καὶ ἄνομα συμφέροντα(!!)
 

Προσδιορισμοί τινες:
·       Πολίτης εἶναι ὅποιος ὄντως Ἕλλην ἀσχολεῖται ἐμπράκτως 
μετὰ τῶν Κοινῶν.
·       Οἱ ἀσχολούμενοι μὲ τὰ Κόμματα εἶναι Ὀπαδοὶ καὶ 
ὄχι πολῖται.
·       Οἱ ὑπόλοιποι εἶναι ἁπλῶς κάτοικοι.
·       Μόνον οἱ Πολῖται ἔχουν Πολιτικὰ Δικαιώματα!
·       Εἰς τὴν Δημοκρατίαν δὲν ὑπάρχουν Κόμματα, καθώς:
       Ἡ Δημοκρατία λειτουργεῖ ὡς Ἐνθεος Ἐκκλησία τοῦ Δήμου!

    

Copyright © Ἱστολογίου Οἰκονομία καὶ Πολιτεία, demal.
Κωδικός:  6qNqyQZo-MTbEtPlW2tKGQ
Νέος Κωδικός: rP85nWu6rTO-f1XzfwpstA
Δὲν ἐπιτρέπεται οὔτε κἂν ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ
καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τοῦ ἱστολογίου αὐτοῦ, παρὰ μόνον
διὰ ἰδιωτικὴν - ἀτομικὴν χρῆσιν, ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν καὶ πάλιν
τοῦ ἐνεργοῦντος, νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,
καθώς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς νόμος ὁρίζει.
Φυσικὰ ἐννοεῖται πὼς εἶναι Καλὸν νὰ κοινοποιοῦνται τὰ ἄρθρα,
ἐὰν φυσικὰ συμφωνῆτε καὶ θέλετε!
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε...!!!