Ο Άρχων άρχεται υπό του Νόμου.

Σελίς  σε εξέλιξι.

Ὁ Ἄρχων ἄρχεται ὑπὸ τοῦ Νόμου.

Ὁ δυνάστης ἄρχει ἐπὶ τοῦ νόμου.

Ὁ μὴ μετέχων νόμου ἐστὶ νόσος τῆς πόλεως. Πλάτων.

    Εκείνος ο οποίος δεν μετέχει, δεν κοινωνεί του νόμου, της ψυχής δηλαδή της πόλεως, είναι νόσημα της πόλεως.

   Κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν ὅπου τοῖς πονηροῖς οὐκ ἔξεστιν ἄρχειν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς οὐκ ἔξεστι μὴ ἄρχειν.  Πιττακός.

   Καλυτέρα είναι η δημοκρατία η οποία στους μεν πονηρούς δεν επιτρέπει να άρχουν στους δε αγαθούς δεν επιτρέπει να μην άρχουν.

ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ !!   (ΣΩΚΡΑΤΗΣ)

https://www.youtube.com/watch?v=mN6VkRQPzHg&feature=player_embedded#!
    Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που στηρίζεται στις Αξίες οι οποίες θεμελιώνουν τις Ανθρώπινες κοινωνίες, όπως η Δικαιοσύνη, η Υγεία, η Παιδεία, η Ελευθερία, η Ειρήνη …!

Στην Δημοκρατία ο κάθε πολίτης πρέπει να υπηρετεί τις Αξίες του πολιτεύματος, όπως και ο εκάστοτε κυβερνήτης πρέπει να υπηρετεί τον Λαό.

   Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα των Αξιών της Κοινωνίας· αυτές Άρχουν. Συνεπώς, εάν δεν άρχουν οι Αξίες, όπως σήμερα, απλούστατα ΔΕΝ έχουμε Δημοκρατία.

Ως δε επισημαίνει ο κ. Γιανναράς, έχουμε «κομματοκρατία».

  Οι πονηροί, οι δόλιοι, αυτοί οι «κάποιοι», μεταλλάσσουν δια της πλάνης τις Αξίες σε αγοραστικές τιμές. Έτσι ενώ λέμε «Χρηματιστήριο Αξιών», αυτοί το λειτουργούν ως «χρηματιστήριο τιμών». Όμως στις «Δημοκρατίες» των τιμών, των «Αγορών», τα πάντα πωλούνται και αγοράζονται. Ο Άνθρωπος από Αξία μεταλλάσσεται σε προϊόν και γίνεται αντικείμενο, προϊόν συναλλαγής. Αυτός, πλέον ως «άνθρωπος» ονομάζεται και είναι πόρνος – πόρνη (!)  καθώς το όνομα αυτό προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «πέρνημι», που σημαίνει πωλώ και πωλούμαι (παθητικός), προσφέρομαι προς πώλησιν.

Ο Σωκράτης ονόμαζε τους πονηρούς και δολίους «πορνοβοσκούς».

Στην αρχαία Αθήνα, οι Σοφιστές πωλούσαν την γνώσι, την τέχνη του λόγου, την λογική. Έτσι οι όποιοι μη αγαθοί αγοραστές της Τέχνης των Σοφιστών, χρησιμοποιώντας την πειθώ του λόγου εγίνοντο Δημαγωγοί.

Αυτή ήταν η όντως αιτία καταρρεύσεως της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, του Κλέους των Αθηνών!!!

   Σήμερα οι πορνοβοσκοί, οι «αγορές», αγοράζουν «κυβερνήτες» «κοινοβούλια», «βουλευτές», «νομικούς», «δικαστικούς», «στρατηγούς», «επιστήμονες» «καθηγητές», «ιατρούς», «δημοσιογράφους», «κληρικούς», «ιεράρχες», οργανισμούς κοινής ωφελείας, π.χ. ΟΤΕ, Τράπεζες, … , ακόμα και «εθνικούς στρατούς»…  Φυσικά αφού προηγουμένως τους εκπόρνευσαν, τους εκμαύλισαν, επιβάλλοντας την «μίζα», με το «ο καθένας έχει την τιμή του»(!!)  Η «τιμή» δεν είναι πάντοτε χρήμα σε νόμισμα· όμως πάντοτε είναι "χρήματα", δηλαδή χρήσιμα πράγματα κατά τις επιθυμίες του αγοραστή· συχνά είναι δόξα αξιώματος. Όμως αυτός ο «αξιωματούχος» επώλησε τον εαυτόν του δηλαδή τις Αξίες του. Αυτός όμως που πωλεί εαυτόν, θα πωλήσει τους πάντας και τα πάντα! Αυτό είναι νομοτελειακό!

Έτσι έχουμε αυτοπροσώπως αυτόν, αυτήν, που ονομάζεται και είναι πράγματι ό,τι σημαίνει «διάβολος» και εβραϊστί σατανάς!!

Το κακόν και άδικον χρήμα το πονηρόν, αυτό και μόνον που καταδικάζει τόσον ο Σωκράτης και οι άλλοι Σοφοί, όσον και ο Χριστός, είναι αυτό που παράγεται χωρίς αντίκρισμα. Αυτό στην εβραϊκή γλώσσα ονομάζεται «μαμωνάς» και ο Χριστός λέγει «ο μαμωνάς της αδικίας». (Ευαγγέλιον Λουκά 16.9. Δες κατωτέρω.)  Επίσης δες το Video «Κώστας Κόλμερ Έτσι πλουτίζουν οι Εβραίοι 5-12-09» : http://www.youtube.com/watch?v=jWpA9aJM3-8

   Αντιθέτως και εναντίως προς το άδικον «χρήμα», κατά διαφθοράν της εννοίας, διότι η λέξις «χρήμα», όπως ήδη είπαμε, προέρχεται από το «χρήσιμον», το καλόν, δίκαιον και ωφέλιμον, και αυτό ακριβώς σημαίνει και δηλοί, υπάρχει το όντως Χρήμα, ως αντίκρισμα δικαίου αγαθού.

Το όντως Χρήμα είναι Αξία !  Είναι το αντίτιμον της ορθής, δικαίας, διαφανούς και εντίμου συναλλαγής των Αγαθών, τα οποία δυνατόν να είναι πνευματικά, ψυχικά ή υλικά αγαθά συναλλαγής μεταξύ των Ελευθέρων, Εντίμων, Αυτεξουσίων, Ανεξαρτήτων και Ελλόγων ατόμων, των Ανθρώπων τους οποίους ονομάζομεν και είναι όντως Πολίτες και όχι κάτοικοι. 
Ο κάτοικος δεν είναι οπωσδήποτε και πολίτης!!!

   Οι δημαγωγοί, οι πορνοβοσκοί, δια της δημαγωγικής επιδιώκουν να επιφέρουν και τέλος να επιβάλλουν την εννοιολογική σύγχυσι, την εξαπάτησιν δια της μεθοδευμένης πλάνης. Έτσι π.χ. σήμερα επιβάλλουν τον «κάτοικο» ως «πολίτη». Αυτό όμως είναι γλωσσικός εκφασισμός με σκοπό τον εκφασισμό της Κοινωνίας και του Λαού.

Ο Γλωσσικός εκμαυλισμός είναι φασιστικός μηχανισμός και όργανο επιβολής της όποιας δικτατορίας. [Ιδέ Βίλχεμ Ράιχ «η μαζική ψυχολογία του φασισμού».]

    Τι όμως έλεγεν ο Χριστός περί Οικονομίας ;

1 Ἔλεγε δὲ καὶ πρὸς τοὺς μαθητάς αὐτοῦ· Ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος, ὃς εἶχεν οἰκονόμον, καὶ οὗτος διεβλήθη αὐτῷ ὡς διασκορπίζων τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ. 2 καὶ φωνήσας αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ· τί τοῦτο ἀκούω περὶ σοῦ; ἀπόδος τὸν λόγον τῆς οἰκονομίας σου· οὐ γὰρ δύνῃ ἔτι οἰκονομεῖν. 3 εἶπε δὲ ἐν ἑαυτῷ ὁ οἰκονόμος· τί ποιήσω, ὅτι ὁ κύριός μου ἀφαιρεῖται τὴν οἰκονομίαν ἀπ’ ἐμοῦ; σκάπτειν οὐκ ἰσχύω, ἐπαιτεῖν αἰσχύνομαι· 4 ἔγνων τί ποιήσω, ἵνα, ὅταν μετασταθῶ ἐκ τῆς οἰκονομίας, δέξωνταί με εἰς τοὺς οἴκους ἑαυτῶν. 5 καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα ἕκαστον τῶν χρεοφειλετῶν τοῦ κυρίου ἔλεγε τῷ πρώτῳ· πόσον ὀφείλεις σὺ τῷ κυρίῳ μου; 6 ὁ δὲ εἶπεν· ἑκατὸν βάτους ἐλαίου. καὶ εἶπεν αὐτῷ· δέξαι σου τὸ γράμμα καὶ καθίσας ταχέως γράψον πεντήκοντα. 7 ἔπειτα ἑτέρῳ εἶπε· σὺ δὲ πόσον ὀφείλεις; ὁ δὲ εἶπεν ἑκατὸν κόρους σίτου. καὶ λέγει αὐτῷ· δέξαι σου τὸ γράμμα καὶ γράψον ὀγδοήκοντα. 8 καὶ ἐπῄνεσεν ὁ κύριος τὸν οἰκονόμον τῆς ἀδικίας, ὅτι φρονίμως ἐποίησεν· ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμώτεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς εἰς τὴν γενεὰν τὴν ἑαυτῶν εἰσι. 9 κἀγὼ ὑμῖν λέγω· ποιήσατε ἑαυτοῖς φίλους ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας, ἵνα, ὅταν ἐκλίπητε, δέξωνται ὑμᾶς εἰς τὰς αἰωνίους σκηνάς. 10 ὁ πιστὸς ἐν ἐλαχίστῳ καὶ ἐν πολλῷ πιστός ἐστι, καὶ ὁ ἐν ἐλαχίστῳ ἄδικος καὶ ἐν πολλῷ ἄδικός ἐστιν. 11 εἰ οὖν ἐν τῷ ἀδίκῳ μαμωνᾷ πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε, τὸ ἀληθινὸν τίς ὑμῖν πιστεύσει; 12 καὶ εἰ ἐν τῷ ἀλλοτρίῳ πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε, τὸ ὑμέτερον τίς ὑμῖν δώσει; 13 Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. 14 Ἤκουον δὲ ταῦτα πάντα οἱ Φαρισαῖοι φιλάργυροι ὑπάρχοντες, καὶ ἐξεμυκτήριζον αὐτόν. 15 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Ὑμεῖς ἐστε οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ Θεὸς γινώσκει τὰς καρδίας ὑμῶν· ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώποις ὑψηλὸν βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. 16 Ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται ἕως Ἰωάννου· ἀπὸ τότε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίζεται καὶ πᾶς εἰς αὐτὴν βιάζεται. 17 εὐκοπώτερον δέ ἐστι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν.  [Λουκ. Κεφ.16.]

© Copyright Ἱστολογίου..

Ἐπιτρέπεται ἢ καὶ «ἐπιβάλλεται» ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ

καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος,

ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν τοῦ ἐνεργοῦντος νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,

ὡς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.